Домашний кинотеатр в гостиной - это очень удобно. Это вполне в духе традиции: в гостиной раньше всегда стоял телевизор. А до его появления роль своеобразного окна в мир играла живопись. Архитектор Святлана Літвін объединила эти два архетипа Не, нездарма ўсё-такі ў рускай мове у слова "фільм" ёсць такі сінонім, як "карціна"! У гасцінай вісіць вялікі (1,5х2 м) восеньскі пейзаж. Зверху замацаваны мабільны экран. Разгортваючыся, ён закрывае карціну. А потым зноў згортваецца, і гасцёўня, на гадзіну-два якая саступіла правы кіназалі, зноў гатовая выконваць свае прамыя абавязкі - прымаць гасцей. Да гаспадара часта прыязджаюць дарослыя дзеці, заходзяць сябры на кубак гарбаты. Архітэктар распавяла, што яна спланавала кухню-сталовую і гасціную-кіназала так, каб атрымалася перацякае прастору, падзеленае барнай стойкай. Пад ёй схаваны блок апаратуры хатняга кінатэатра. Стойка разгорнута такім чынам, каб таго, хто сядзеў за ёй чалавеку быў добра бачны экран. "Гаспадару хацелася, каб кватэра была сучаснай і функцыянальнай, але пры гэтым па стылі класічнай, - распавядае архітэктар. - Яе планіроўка і тэхнічнае начынне, безумоўна, сучасныя, а вось у дэкоры прысутнічаюць класічныя асацыяцыі". Мабыць, малюнак столі са складанай падсветкай нагадвае купал ратонды, а ўзорыстыя шаўковыя шторы - палацавыя фіранкі. У падобнай трактоўцы класікі адчуваецца лёгкая настальгія і па даўно якія пайшлі эпох, і па 80-м гадам ХХ стагоддзя.
перайсці галерэю 
