Гэты жамчужны, які свеціцца інтэр'ер нагадвае пра воблачным піцерскім небе і настройвае на паэтычны лад. І гэта пры ўсім уласцівым яму лаканізм, функцыянальнасці і нават прагматычнасці: тут і прадуманая планіроўка, і вывераны святло, і элементы «разумнай хаты». Зрэшты, Андрэй Шмонькин запэўнівае, што ніякай супярэчнасці тут няма. «Заказчык з сям'ёй нейкі час жыў у Англіі, - успамінае архітэктар, - і яму быў вельмі сімпатычны англійская традыцыйны інтэр'ер: па духу - калі не каралева Вікторыя (віктарыянскі інтэр'ер ужо занадта шчыльны), то Шэрлак Холмс дакладна. Я ж прапанаваў звярнуцца да спадчыны ангельскіх архітэктараў Войса (Voysey) і Лютенса (Lutens). Гэта тонкая вытанчаная архітэктура канца XIX стагоддзя, эпохі сучасны, Па часе - перад Макінтош і не гэтак вядомая, як стыль Макінтош. Але, уласна, і Чарльз Рэні Макінтош таксама заняў сваё месца ў гэтым шэрагу класікаў: досыць, дапусцім, паглядзець на лесвіцу з яе характэрным апраўленнем, каб зразумець, адкуль цытата. Але толькі XIX стагоддзем мы з заказчыкам не абмежаваліся. Я прапанаваў разгледзець яшчэ і класіка мінімалізму Полсана (Polson), прычым у адным кантэксце, на адной шкале з класікамі эпохі сучасны».

І тады заказчык вырашыў, што ўсё ж такі яму бліжэй сучасны інтэр'ер, але не абыякава-сучасны, а з англійскімі архітэктурнымі каранямі, такі, які шмат што «памятае». Напрыклад, пластыка лесвіцы або малюнак шаф аддалена нагадваюць Макінтоша, а вытанчаная колеравая палітра - Войса. Хоць, у прынцыпе, цытаты няяўныя (так і было задумана). Па думцы архітэктара, камфортнае жылое памяшканне не павінна быць энцыклапедыяй архітэктурных прыёмаў. Тут камфорт складаецца з некалькіх складнікаў - пісьменнай планіроўкі, мяккага дзённага святла, прыемных для вока адценняў колеру - белага, шаравата-жамчужнага, шчыльнага шэрага (тут, дарэчы, пецярбургская прыродная палітра ўдала перасякаецца з ангельскай), а таксама кветак натуральнага дрэва і мармуру. Тут ёсць, напрыклад, цудоўныя мармуровыя пано ў аздабленні кухні, якія нават неяк няёмка называць фартухом. Мармур гэтага ж гатунку, з вытанчаным натуральным малюнкам, абрамляе камін. «Я адмыслова зрабіў вялікі светлы мармуровы партал з маленькай чорнай« Клякса »топкі, - кажа Андрэй Шмонькин. - Дзякуючы такому надзвычайнаму кантрасце камін выглядае на дзіва лёгка ».

Але не толькі камін, яшчэ больш буйныя аб'ёмы ў гэтай кватэры спраектаваны так, што здаюцца бязважкімі. Санвузел вылучаны ў асобны блок, які вісіць на металічных канструкцыях. Ён адарваны ад падлогі, і гэта адчуванне ўзмацняюць люстраны плінтус (унізе) і шклаблокі (уверсе). Лесвіца, падобная да вялізарнай авангардысцкіх скульптуру, таксама вісіць, ня прымыкаючы да сцяны, і на першы погляд здаецца, што ў яе няма пункту апоры. Адчуванне лёгкасці і бязважкасці падтрымлівае і падсвятленне архітэктурных аб'ёмаў адлюстраваным святлом: калі святло уключаны, яны здаюцца проста луналі над падлогай.

аўтар праекта Андрэй Шмонькин: «Гэты інтэр'ер атрымаўся дзякуючы захопленасці заказчыка Англіяй, дзякуючы піцерскаму хмарнаму небе, дзякуючы класікам архітэктуры і натхняльным краявідаў, якія адкрываюцца з вокнаў кватэры - з самага верху шматпавярховага дома, дзе яна размешчана»