карчму "Славянскі базар" у Томску Канстанцін Имендаев, Вольга Патапава

перайсці галерэю

фота: Карэн Манько

тэкст: Ніна Фариза

архітэктар: Канстанцін Imendaev

Мастак-дызайнер: Вольга Патапава

часопіс: N1 (79) 2004

Ці мог Антон Паўлавіч Чэхаў меркаваць, што ягоныя словы «Кормяць добра!" з нагоды карчмы "Славянскі базар" у Томску ўспомняць ў ХХI стагоддзі. Купецкі асабняк на площа-ды Леніна, д. 10, c 1898 гады ніколі не мяняў свайго прызначэння - быць месцам, дзе ядуць, п'юць, заключаюць здзелкі і проста гуляюць заможныя гараджане. Праўда, "карчму", "палавыя" і "купцы" зараз гучаць як "рэстаран", "афіцыянты" і "бізнесмены". Але гэта сутнасці не мяняе. Тры залы размешчаны на двух паверхах. Першы - напышлівы, купецкі, з пампезным, як і пакладзена, інтэр'ерам. Тут ёсць усё: рускае разьбяное узораччам, ангельская керамічная плітка ручной працы, фантан, дзе плаваюць іншаземныя чарапахі. Адразу забываюцца сібірскі холад і недахоп сонца. Другі паверх не проста высокі - хутчэй "узнёслы". Гатычныя скляпенні і вокны ўраўнаважваюцца стрыманай класікай. Сумесь сібірскага з віктарыянскай нараджае атмасферу ўрачыстую і тэатральную. Можа быць, таму томскія паненкі аддаюць перавагу абедаць менавіта тут. Гонар "Славянскага базару" - банкетная зала з курыльнай пакоем. Двухбаковы камін абагравае абодва памяшкання. Цёмны дрэва, золата, вышываны райскімі птушкамі дыван, буржуазныя парцьеры "Венецыя" ад Faberge` як нельга лепш падыходзяць для дзелавых гутарак, таемных перамоваў і прыёму высокапастаўленых асоб (для "белых людзей" прадугледжана чорная лесвіца). "А ў карчме яны п'юць таму, што ў карчме і піўной краме брыдка піць: такі ўчынак пацягне ганьбаванне ад братоў і адчужэнне членаў той карпарацыі, з якой звязаны іх інтарэсы ..." - пісаў Мікалай Ляскоў, і меў рацыю.