Леанід Зайцаў: «Мне хотелось уйти от стереотипа: если дом современный, то и интерьер должен быть непременно в этом ключе. Я попытался показать, что даже чистый минимализм возможно сделать тёплым, человечным».

Якія былі пажаданні заказчыка? Каму належыць ідэя зрабіць дом у сучасным стылі - вам ці заказчыку?

Леанід Зайцаў: Вообще, я давно мечтал построить что-то современное в подобном месте. Благодаря случаю такая возможность представилась: заказчик купил участок в посёлке Переделкино и предложил мне заняться этим проектом, дав полную свободу творчества, возможность реализации любых идей. Словом, сбылись сразу две мечты.

SALON: Будынак абавязкова павінна было быць сучасным?

Л.З .: Сучасная стылістыка была закладзена першапачаткова, на этапе самых першых абмеркаванняў. Гэта рашэнне было апраўдана па многіх прычынах. Адна з асноўных - недахоп натуральнага святла. Ўчастак стары, шчыльна засаджаны дрэвамі, сонца ўнізе вельмі мала. Адзіны спосаб насыціць ўнутранае прастору святлом-вялікая колькасць вокнаў, шкляных паверхняў. Акрамя таго, для заказчыка было важна, каб дом выглядаў як сапраўдная загарадная рэзідэнцыя. Драўляны дом у яго разуменні - гэта нешта архаічнае, нешта накшталт дачы, дзе не жывуць пастаянна. Базавыя, стратэгічныя рэчы мы прадумвалі разам з архітэктарам Барысам Убарэвіча-Бароўскім, які ў далейшым заняўся прапрацоўкай канцэпцыі будынка.

S: Што для вас было прыярытэтным у праектаванні? Якія задачы былі пастаўлены?

Барыс Убарэвіча-Бароўскі: Галоўным для нас было інтэграваць дом у навакольны ландшафт, захаваўшы пры гэтым максімальную колькасць дрэў. Будынак быў сапраўды «пасаджана» на месца, дзе раней стаяла старая дача, так як толькі тут нічога не расло. Натуральна, яно стала больш, вышэй, чым раней. Па той жа прычыне канфігурацыя атрымалася складаней: нам давялося вылучыць пад басейн асобнае крыло, хоць спачатку мы разлічвалі размясціць усе неабходныя памяшканні ў адным аб'ёме. Басейн ад гэтага толькі выйграў: ён апынуўся не на цокальным паверсе, а на першым узроўні, у прасторы з вокнамі. Яшчэ адным важным этапам праектавання стаў шкляны ліхтар ў столі. У нейкі момант мы зразумелі, што бакавых вокнаў для асвятлення недастаткова. З-за асаблівасцяў размяшчэння на ўчастку і блізкасці да суседзяў мы не маглі зрабіць жаданае колькасць вокнаў. Тады Леанід прапанаваў смелую идею- «прабіць» столь, накрыўшы шкляным купалам. Гэта якасна змяніла прастору і істотна паправіла сітуацыю з асвятленнем. Больш за тое, ліхтар выказаў саму сутнасць загараднага дома як такога: ён стаў выглядаць маштабна.

S: Цікавы элемент прасторы - лесвіца, навісае над сталовай. Чым было абумоўлена такое рашэнне?

Б. У.-Б .: Плошча дома абмяжоўваў жорсткі аб'ём будынка, уціснуты паміж дрэвамі. А для нас вельмі важна было зрабіць памяшканні як мага больш прасторнымі. Арганізоўваць асобны лесвічны хол неразумна. Таму мы прыдумалі цікавы ход - «уцягнулі» лесвіцу ў прастору сталовай, зэканоміўшы такім чынам не колькі метраў. Адным пралёта канструкцыя навісае над сталовай зонай. Лесвіца стала эфектным архітэктурным элементам першага паверха: разам з празрыстым купалам яна зрабіла прастору цікавым і дынамічным.

S: Неад'емны атрыбут загараднага дома - камін. Тут ён таксама прысутнічае, але замест традыцыйнага каміна вы абралі элегантную вісучую мадэль. Чаму?

Л.З .: Мы выбралі гэтую мадэль, думаючы галоўным чынам пра камфорт гаспадароў. Калі б гэта быў традыцыйны камін у сцяны, то ўстала б праблема, куды арыентаваць канапную групу: альбо на камін, альбо на тэлевізар. У нашым выпадку свабодна вісеў ў прасторы камін працуе на некалькі зон двусветной гасцінай.

S: У адрозненне ад дома з ясна выяўленай сучаснай архітэктурай інтэр'ер эклектычны, разнастайны ...

Л.З .: Так, гэта так. Халодны, чысты мінімалізм як стыль, вядома, добры, але толькі не ў жылым прасторы загараднага дома. Атмасфера тут перш за ўсё павінна быць утульнай, хатняй. Таму ў інтэр'еры неабходна гуляць са стылямі, змешваць фактуры, колеру, матэрыялы. У гэтым праекце галоўную ролю адыгрывае каларыстыка ў спалучэнні з натуральнымі матэрыяламі, а таксама камфартабельная мэбля, якая надае інтэр'еру ўтульнасць і функцыянальнасць. Сцены ўсюды манахромныя, выфарбаваныя ў адценні белага і слановай косці. За кошт гэтага дом глядзіцца аб'ёмна. У астатнім гама складаная, якая складаецца з натуральных, прыродных адценняў: капучына, калючая, пясочнага, колеру мокрага асфальту, серабрыста-шэрага, ружавата-бэзавага, «металік», «топленага малако». У адрозненне ад простых і адкрытых кветак гэта жывыя цёплыя адценні, якія падтрымліваюць адзін аднаго і якія надаюць інтэр'еру натуральнасць і цэласць.