Плаўны пераход

аднаўзроўневых кватэра агульнай плошчай 160 м2 (Днепрапятроўск)

перайсці галерэю

фота: Аляксей Рейдалов

стыліст: Анжаліка Гарусова

тэкст: Аляксей Усцінаў

Аўтар праекта: Вікторыя Ярмолай, Вольга Eva

часопіс: Чысцяць (108) 2006

Сучасныя тэхналогіі дызайну і праектавання даказваюць: любую прастору можна павялічыць з дапамогай некалькіх простых прыёмаў, адчуванні замкнёнасці можна пазбегнуць, а нязручную планіроўку ператварыць у сапраўдную знаходку

Асноўных пажаданняў ва ўладальнікаў днепрапятроўскай кватэры было два. Першае - становішча не павінна быць вядомай. У гасцей з самага пачатку павінна складвацца адчуванне, што дом, у які яны прыйшлі, не падобны на астатнія. Для гэтага архітэктары Вікторыя Ярмолай і Вольга Eva выбралі мэбля яшчэ да пачатку работ у самой кватэры. Частка мэблі выканана на заказ. Ведаючы, што ў кватэры будзе стаяць, архітэктары спраектавалі ўсе неабходныя нішы і праёмы так, каб прадметы інтэр'еру не кідаліся ў вочы, а глядзеліся вельмі арганічна.

Выбар мэблі паўплываў і на каляровую гаму, і на аздобныя матэрыялы. Колеру выкарыстоўвалі пераважна светлыя і спакойныя, цёплай гамы, матэрыялы амаль усе натуральныя: у кватэры шмат дрэва і шкла, некаторыя сцены абліцаваныя пад стары цэглу.

Планіроўка кватэры была стандартнай, у цэнтры размяшчалася доўгая і вузкая прахадны пакой. Таму другі пажаданнем гаспадароў было ліквідаваць якое вырабляецца такой планіроўкай пачуццё замкнёнага і досыць цеснага прасторы. Збольшага рашэнню архітэктараў дапамаглі абраныя ўжо колеру і матэрыялы аздаблення - светлыя адценні і празрыстыя шкляныя дзверы павялічваюць прастору.

Длінную центральную комнату разбілі на зоны, іспользуя мінімум перегородок. Там же, где іх поставілі, оні достігают высоты ровно двух метров і соедіняются с потолком опять же прі помощі стекла, на этот раз матового. Гостіная переходіт в столовую, а столовая в кухню практіческі незаметно, но вполне логічно. Ту же функцію зонірованія выполняет і по-разному положенный паркет. Такім пріемом пріхожая отделена от гостіной. Потолок архітекторы решілі оформіть с помощью длінных светлых деревянных балок. Оні подчерківают ізначальную форму комнаты і одновременно создают впечатленіе, что такая планіровка была задумана спеціально, что это некая ізюмінка проекта. В ітоге то, что вначале казалось хозяевам недостатком квартіры, теперь вполне оправданно смотрітся как одно із ее достоінств.

Каб узмацніць адчуванне паветра ў доме, на столі ўздоўж сцен размясцілі дзве лініі свяцілень. Адна лінія размешчана ў спецыяльных нішах ў самым столі. Іншая - на полозьях, па якіх свяцільні можна перасоўваць, -кватэра атрымалася добра асветленай. Па словах Вікторыі Ярмолай, па хаце можна кружыць, не сустракаючы ніякіх перашкод, адна прастора пераходзіць у іншае вельмі плаўна і дом цяпер выглядае прасторным і не падобным ні на якой іншай.

Вікторыя Ярмолай: "Працуючы над праектам, мы імкнуліся пакінуць як мага больш вольнага прасторы. Матэрыялы выбіралі пераважна натуральнага паходжання, і ў выніку ў нас атрымалася" экалагічная "кватэра, дзе ўсе рэчы і прадметы абстаноўкі гранічна функцыянальныя, дзе няма нічога лішняга".

LEAVE ANSWER