На будучыню

Прасторны сямейны асабняк па праекце бюро UNK project вытрыманы ў сучасным стылі. Вядомая формула Міса ван дэр Роэ «Менш значыць больш» вельмі дакладна характарызуе яго архітэктуру. Строгая і лаканічная, яна пакідае моцнае ўражанне

перайсці галерэю

фота: Юрый Пальмин

тэкст: Аляксандра Цярэнцьева

архітэктар: Юлій Барысаў Дзіна Межевова, Леанід Krыhtin, Сяргей Polikutin

часопіс: Прадухіленне (191) 2014

Прасторны сямейны асабняк па праекце бюро UNK project вытрыманы ў сучасным стылі. Вядомая формула Міса ван дэр Роэ «Менш значыць больш» вельмі дакладна характарызуе яго архітэктуру. Строгая і лаканічная, яна пакідае моцнае ўражанне

Аўтар праекта Юлій Барысаў: «Галоўным для нас было стварыць гарманічнае і разам з тым камфортнае прастору для загараднага адпачынку заказчыкаў. Важна было падкрэсліць цесную сувязь інтэр'еру і экстэр'ера. З дапамогай аздаблення Юрскага мармурам сцен ўнутры і звонку гэтага ўдалося дамагчыся. А дзякуючы вітражным вокнаў мяжа паміж інтэр'ерам і навакольным яго ландшафтам апынулася практычна стёрта. Архітэктура і прырода пераплятаюцца і дапаўняюць адзін аднаго. Яскравым прыкладам гэтаму служыць кампазіцыя з прарастае скрозь тэрасу хвоі »

Асабняк у падмаскоўнай Жуковке архітэктар Юлій Барысаў будаваў для сваіх даўніх сяброў і пастаянных заказчыкаў. У тым, што загарадная рэзідэнцыя сям'і будзе вырашана ў сучасным стылі, не было сумневаў. "За больш як 15 гадоў знаёмства я паспеў дасканала вывучыць густы гаспадароў. Папярэднія аб'екты былі вытрыманыя ў аналагічным ключы, але гэты дом я прапанаваў зрабіць яшчэ больш лаканічным і рафінаваным. Эксперымент прыйшоўся заказчыкам па душы », - распавядае Юлій. На прасторным участку архітэктары размясцілі комплекс будынкаў, у плане нагадвае літару Т. Цэнтральны аб'ём аддалі пад галоўны дом, а ў крылах абсталявалі памяшкання для прыслугі, гараж і летнюю кухню. Іерархію пабудоў падкрэсліваюць матэрыялы аздаблення: фасады асабняка дэкараваны светлым Юрскага мармурам, а для флігеляў падабраны шэры бразільскі сланец. Каб захаваць прыватнасць прыватнага жыцця, да пад'язной дарозе дом ператвораны сваім паўночным фасадам, тады як усе галоўныя памяшкання выходзяць панарамнымі вокнамі на поўдзень, ва ўнутраны двор.

На першым паверсе архітэктары размясцілі двусветную гасціную, аддзеленую ад кухні-сталовай люстранымі дзвярыма. Зрэшты, з боку кухні дзверы абсалютна празрыстыя і адкрываюць ўсю перспектыву параднай зоны. Яе лагічным працягам служыць тэраса, якая быццам вырастае з галоўнага аб'ёму будынка. Яе сцены-гэта працяг сцен гасцінай, а столь (як і столь гасцінай) дэкараваны панэлямі пад амерыканскі арэх. Падзяляюць тэрасу і ўнутраныя памяшканні высокія вітражныя вокны. «Мы хацелі, каб нішто не перашкаджала візуальнай сувязі інтэр'еру і ландшафту. Так з'явілася ідэя паставіць вокны ва ўсю вышыню будынка, каля 7,5 метра, без адзінай перакладзіны », - тлумачыць Юлій. У столі тэрасы зроблены круглы праём, скрозь які будынак літаральна пранізвае тонкая хвоя. Ствараецца ўражанне, што архітэктура падладжваецца пад навакольны ландшафт, што дом акуратна абступаюць даўно што расло тут дрэва. У рэчаіснасці жа ўчастак быў абсалютна пусты, а гэты эфектны прыём архітэктары выкарыстоўвалі, каб напоўніць прастору гісторыяй, легендай.

Стварэнне камфортнага асяроддзя для жыцця вялікай сям'і было ключавой задачай праекта. Усе часткі дома: парадная зона, зона адпачынку і прыватныя апартаменты-складваюцца ў адзіную карціну, цэльны ансамбль, аблічча якога не састарэе і праз шмат гадоў. «Элементы экстэр'ера і інтэр'еру знаходзяцца ў нас у стане дыялогу, але не перабіваюць адзін аднаго», - заўважае Юлій. Гэтаму спрыяюць і выкарыстанне адных матэрыялаў для фасадаў і ўнутранага аздаблення, і падбор гранічна функцыянальнай і лаканічнай мэблі. Па словах аўтараў праекту, адмова ад остроактуальных прадметаў дэкору быў наўмысным. Галоўнае ўпрыгожванне дома-гэта яго архітэктура, сама прастора, якое пры вонкавай прастаце не пазбаўлена сакрэтаў.

На другім паверсе гульнявая, гасцявой блок і ванны пакой гаспадароў размешчаны ў паўночнай сцяны хаты, тады як тры дзіцячыя і галоўная спальня выбудаваныя ў лінію ўздоўж паўднёвай сцяны. І калі да гасцявой зоне з уваходнага хола вядзе асобная лесвіца, а гульнявая прымыкае да холу перад дзіцячымі спальнямі, то гаспадарская ванна аказваецца аддзеленай прорвай у два паверхі вышынёй. Над ёй перакінуты крыты шкляны пераход. З хола першага паверха ён глядзіцца парылы над лесвіцай празрыстым кубам, які становіцца матавым пры з'яўленні ў ім чалавека. Яшчэ адна асаблівасць гэтага дома-вузкі камін, урэзаны ў паўночную сцяну гасцінай. У адрозненне ад большасці камінаў такой канструкцыі ён не газавы, а дроўнай. Разам з цёплым тонам палавой дошкі з амерыканскага арэха ён стварае ў лаканічным мадэрнісцкай інтэр'еры атмасферу хатняй утульнасці.

LEAVE ANSWER