Што трэба дарыць?

Раневская казала: "Дарыце тое, што шкада!" Гэта вельмі дакладна сказана. Наогул, падарункі патрэбныя!

Што Вам дарылі ў дзяцінстве?

Мне дарылі усё, што мне на той момант хацелася. Я памятаю, напрыклад, што мне вельмі хацелася чыгунку! І ўрэшце мне яе падаравалі. Толькі не тую, якую я хацеў. Прычына простая - у нашай краіне тады не прадавалі чыгунку, якая мне падабалася. Таму ўсё аказалася проста - якая ў краме прадавалася, такую ​​мне і падаравалі. У дзяцінстве, я памятаю, збіраў грошы. Жалезнымі рублямі. І вось калі назапасіў неабходную суму, то пайшоў у краму і купіў насценныя гадзіны. Мне не падабаліся гадзіны, якія віселі ў нас дома.

І што за гадзіннік Вы купілі?

Звычайныя. Напісана было "Кварц".

А маме што марылі падарыць?

Маме хацеў падарыць футра, і ў выніку падарыў! Калі прадставілася такая магчымасць, купіў ёй лісіны кажух. Мне было тады 18 гадоў. А калі першыя грошы атрымаў, я проста аддаў усё маме.

А самы арыгінальны падарунак якой быў?

Мне так шмат падарункаў дарылі ў жыцці, што нават складана нешта вылучыць цяпер. Калі казаць пра мяне, то я проста імкнуся адгадаць, што чалавеку неабходна, і падарыць яму менавіта гэта. Каб ён гэтым падарункам карыстаўся часта. Каб не атрымалася так, што падарунак будзе проста-проста перадарыў. Ну калі, вядома, гэты чалавек цікавы мне.

Ці маюць значэнне брэнд і кошт падарунка?

Перш за ўсё, я гляджу на тое, каб рэчы былі якаснымі, таму вядомыя брэнды - гэта заўсёды лепш. Мне, напрыклад, шмат усяго падабаецца. А наогул, я з тых людзей, якія падоранаму каню ў зубы не глядзяць. Мне часта дораць дарагія і якасныя рэчы. І вопратку, і парфумерыю.

А кватэру ці машыну хацелася б атрымаць у падарунак?

Гэта падарункі звышнатуральныя! Такія рэчы могуць сабе дазволіць адзінкі! І гэта вар'яцка прыемна - атрымліваць такія дарагія падарункі! Але я магу расказаць такую ​​гісторыю. У майго педагога ёсць дачка. Цяпер гэта дарослая дзяўчына, а калі ён была маленькай дзяўчынкай, то заўсёды прыходзіла 31 снежня на "Шчаўкунка" (а акрамя Новага года, гэта яшчэ і мой дзень нараджэння) і дарыла мне малюнкі. Яна сама малявала, і гэта выглядала як паштоўка. Яна пісала: "Коля, з Новым годам, з днём нараджэння!" Так працягвалася некалькі гадоў - у мяне гэтых паштовак шмат. Я іх захоўваю і буду заўсёды захоўваць, таму што яна гэта рабіла шчыра. І такія рэчы дарогі гэтак жа, як кватэра або машына. І наогул, тое, што чалавек робіць сваімі рукамі, то, у што ён ўкладвае душу, - вельмі каштоўна. Аднойчы мой школьны педагог сказаў: "Я не прыму ніякіх падарункаў, за выключэннем тых, якія вы зробіце сваімі рукамі". Мы тады былі дзецьмі па 12-13 гадоў. І вось нехта ляпіў, хто-то яшчэ нешта майстраваў. А я зрабіў з нітак двух лялек - хлопчыка і дзяўчынку. І падараваў. Да гэтага часу мой падарунак у яго на пісьмовым стале. Яму спадабалася, як я падабраў колеру.

Падарункі ў выглядзе розыгрышаў Вам падабаюцца?

Розыгрышы я не люблю. Вось праграма "Розыгрыш" мяне разыграла. І не зло накшталт, і, можа быць, каму-то спадабалася, але толькі не мне.

Вы танцуеце Шчаўкунка, напэўна, Вам шмат Шчаўкунок дарылі?

Не, не шмат - штук пяць ці шэсць.