Кіно да кіева давядзе

хатні кіназала ў Кіеве

перайсці галерэю

тэкст: Марына Волкава

матэрыялы: - (с) тэатр дызайну і архітэктуры Тэа Kalomirakis Тэатры (ТК Тэатры), Нью-Ёрк

часопіс: Tehnoma N7 (107) 2006

Над хатнім кінатэатрам у Кіеве працавала каманда The Theo Kalomirakis Company чале з дызайнерам Юджынам Асаи (Yujin Asai). Тэа Каломиракис, заснавальнік кампаніі, у мінулым паспяховы кінарэжысёр, заняўся праектаваннем хатніх кінатэатраў пасля таго, як кіназала Roxi ў яго прыватнай рэзідэнцыі апублікавалі на старонках The New York Times і USA Today. За заслугі ў стварэнні хатніх кіназалаў Тэа ў ЗША называюць Айцом Хатняга Кінатэатра

У хатняга кінатэатра, які месціцца ў старым будынку ў самым цэнтры Кіева, сур'ёзнае савецкае мінулае. У 30-я гады кіраўнікі кампартыі ў гэтым памяшканні праглядалі кінахронікі і агітацыйныя фільмы, зазнятыя яшчэ на 35-мілімятровую плёнку. Тут праходзіў пільны адбор тых карцін, якія затым глядзела насельніцтва. Але гады цэнзуры засталіся ў мінулым, і дзяржаўнае будынак прадалі, уласнасць з калектыўнай ператварылася ў прыватную. Новыя ўладальнікі не пакінулі і следу ад сумнага голага политинтерьера. Цяперашніх гаспадароў хацелася бліскучай раскошы. Яны запатрабавалі, каб інтэр'ер быў у першую чаргу урачыстым і пышным. У якасці ўзору дызайнеры вырашылі ўзяць рускую палацавую архітэктуру. Пасля грунтоўных пераробак будынак як звонку, так і ўнутры сапраўды стала нагадваць імператарскі палац.

Памяшканне хатняга кінатэатра стваралі з аглядкай на парадныя інтэр'еры галоўным чынам XVIII стагоддзя. Тут ёсць відавочныя палацавыя прыкметы. У прыватнасці, авальны купал. Праўда, гэта не толькі адсылка да галоўнага палацаваму стылі - барока, любившему круглявыя формы. У дадзеным выпадку знойдзена ўдалае рашэнне, якое адказвае і стылю афармлення інтэр'еру, і тэхнічным патрэбам. Форма купала была важная і для акустыкі. Ён упрыгожаны кесонамі (дэкаратыўнымі квадратнымі выступамі, якія ўтвараюць канструкцыю, падобную на рашотку). Гэта таксама не толькі элемент дызайнерскага рашэння, але і тэхнічная неабходнасць: яны гасяць рэзананс.

Нізкая столь вырашылі зрабіць блакітнага колеру, каб ён выглядаў лягчэй і каб стваралася ўражанне нябеснага збору. Як і належыць сапраўднаму палацаваму столі, ён упрыгожаны вялікай колькасцю ляпных дэталяў, сярод якіх пазалочаныя медальёны з ўзорыстым матывамі і дэкаратыўныя аркі. Важным элементам афармлення інтэр'еру стала какетлівая бронзавая люстра з вытанчанымі шклянымі падвескамі. Сцены ж "ажывілі" невялікімі свяцільнямі ў духу XVIII стагоддзя. У інтэр'еры пануе чырвоны колер, шмат пазалоты, а з аздобных матэрыялаў пераважаюць аксаміт і шоўк. Так, сцены дэкарыраваны панэлямі, абабітымі шоўкам. Гэтыя панэлі знаходзяцца паміж калонамі любімага палацавага ордэра - іянічнага. Яны падтрымліваюць карніз, па якім праходзіць арнамент з прастакутных дэкаратыўных ляпных выступаў з пацешным назвай "дентикулы". Аксаміт жа ў асноўным выкарыстоўваецца ў аздабленні мяккіх крэслаў. Паміж імі схаваны пульт кіравання ўсім гэтым хараством - вадкакрысталічная touch-панэль. А экран да пары да часу скрыты цяжкім аксамітным заслонай з пэндзлямі ў духу бліскучай імператарскай эпохі.

LEAVE ANSWER