кінатэатр-мультыплекс "Пяць зорак" у Маскве Мелік Карапецян Прастора кінатэатра "Пяць зорак", выкананае ў эстэтыцы неарэалізму італьянскага кінематографа

перайсці галерэю

фота: Яўген Лучын

тэкст: Zara Шахбазян

Архітэктар-дызайнер: Мелік Карапецян

канструктар: Miridjanyan

часопіс: N4 (60) 2002

Хадзіць у кіно стала модна. Тым больш калі з'явіліся кінатэатры новага пакалення, абсталяваныя на ўзроўні сусветных стандартаў. Адзін з такіх навамодных "франтаў", кінатэатр-мультыплекс "Пяць зорак", адкрыўся нядаўна ў цэнтры Масквы, на вуліцы Бахрушына, в. 25. Сумесна з заказчыкам было вызначана, што гэта павінен быць не проста шматзальны кінатэатр, а месца сямейнага правядзення вольнага часу , дзе галоўным, натуральна, з'яўляецца кінапаказ. А значыць, стварэнне такой асяроддзя, дзе гледачы - вялікія і маленькія - маглі б адчуваць сябе залучанымі ў гульню, у свята дзяцінства, стварэнне месца, дзе рэальнасць сённяшняга дня перапляталася б з чарадзействам сінематографа. Таму так важна было аб'яднаць чатыры паверхі: гэтым адзіным матывам стала магутная вертыкаль - унутраны дворык, Паціа. У выніку ўсе чатыры ўзроўню кінатэатра праглядаюцца аднолькава добра, усе памяшканні роўна "ўцягнутыя" у святочнае дзейства, усюды ўзнікае ілюзія таго, што вы адначасова знаходзіцеся і ў кафэ, і ў рэстаранах, і ў амфітэатры ... Да двух наяўных паверхах былі дадам яшчэ два: значна пашыраны і паглыблены цокальны паверх і "асвоена" паддашкавае памяшканне. Масты, плошчы, "гандлёвыя вуліцы", цагляныя сцены, асветленыя вітрыны, вадаспад - усе гэтыя элементы горадабудаўніцтва дазваляюць ўспрымаць прастору як фрагмент нейкага святочна прыбранага горада, дзе зусім хутка чакаецца грандыёзны карнавал. Гульня, асновай якой з'яўляюцца дыялог і іронія, кантраст і персаніфікацыя. Гульня з вялікай літары - тут не толькі ядро ​​праектнай канцэпцыі, але і інструмент, якім аўтар актыўна карыстаецца. Яшчэ адна стылістычная гульня - кантраст паміж цёплай маляўнічасцю старой цэглы і халоднай стэрыльнасцю храмаванага металу і шкла. "Всамделішнего" амфітэатра і бара ў кафэ-марозіве - таксама гульня. Афарміцельскіх стылістыка шмат у чым "цытуе" эстэтыку неарэалізму ў італьянскім кінематографе. Але цытаванне не было галоўнай задачай для аўтара праекта. Усе рознастылёвыя элементы ствараюць агульную атмасферу інтэр'еру, дзе ўспрыманне расcчитано на гульню. Своеасаблівым упрыгожваннем стаў велізарны прапелер, перпетуум мобіле - сімвал вечнасці. За круцельнымі лопасцямі не што іншае, як апаратная, і кожны можа назіраць за працай кінамеханіка. Над "гарадскім ульем" здзяйсняе "кругасветнае падарожжа" па кінатэатру мініятурны цягнік часоў асваення Дзікага Захаду. У новым комплексе размясціліся не толькі пяць кіназалаў (залы "Чаплін", "Габен", "Курасава", "Птушко" і, вядома, "Ралан", бо адзін з галоўных арганізатараў кінатэатра - Фонд Ралана Быкава), але і бары, кафэ , невялікія крамкі. Для дзяцей на чацвёртым паверсе прадугледжаны забаўляльны гарадок, дзе можна пакінуць дзіця, пакуль бацькі будуць атрымліваць асалоду ад відовішчам "найважнейшага з усіх мастацтваў", а папросту кажучы, глядзець кіно. Але лепш пайсці ў кіно ўсім разам: з самай раніцы ідуць сеансы дзіцячых фільмаў. Так што кінаманы - і вялікія, і маленькія - у крыўдзе не застануцца. Кінаманія вярнулася ў Расію, Кінаманія працягваецца.