У нашым уяўленні традыцыйны англійская парк - гэта гімн натуральнасці. Ангельцы не любяць сіметрыю. Іх мэта - максімальная маляўнічасць. Бо самая чапурыстая нацыя планеты, як вядома, яшчэ і самая рамантычная. Як мага бліжэй да прыроды - вось дэвіз брытанскага садова-паркавага мастацтва.

Аднак і ў Вялікабрытаніі здараюцца неспадзяванкі. Інакш як растлумачыць тое, што на землях імглістага Альбіёна з'явіўся гэты антиестественный сад? Ён доўга бударажыць розумы чыноўнікаў. У выніку, так і не вырашыўшы пытанне, дрэнны ён або добры, за незвычайнасць і нетрадыцыйнасць яго ўнеслі ў спіс садовага нацыянальнага здабытку. Што ж так напалохала ангельскіх садоўнікаў? Сіметрыя, сіметрыя і яшчэ раз сіметрыя. Парк рэгулярна адкрываюць для членаў шматлікіх брытанскіх садаводчых таварыстваў і публікі. Гарачым аматарам садова-паркавага мастацтва цяперашнія ўладальнікі яго Шырлі і Тревор Браўн (Shirley and Trevor Brown) гатовыя даць магчымасць некаторы час пажыць у выдатным сярэднявечным гатычным асабняку, набытым заадно з шырокімі (некалькі акраў) садовымі ўгоддзямі.

Браўн купілі маёнтак King's Ina больш за 30 гадоў таму. Яны кажуць, што галоўнай прычынай куплі быў сад, на той момант знаходзіўся ў даволі запушчаным стане. Гэта быў густа населены раслінамі, нягег на выгляд куток без выразна выяўленай структуры. Шырлі распавядае, што першапачаткова яны хацелі ўнесці ўсяго пару змяненняў у планіроўку, але потым так захапіліся, што ў выніку перарабілі ўвесь парк. Адзінае, што засталося ад першаасноў, - гэта выдатныя цісы і фігурна стрыжаная загарадзь. Шмат каму старым дрэвам быў падпісаны прысуд, але вось пышная вішня, квітнеючая кожную восень, выжыла дзякуючы сваёй незвычайна прыгожай, як бы ляпны кары. Вакол яе пасадзілі белыя і ружовыя Цыкламены. Гэта частка саду ў ружовым колеры. Побач з'явіўся "блакітны куток". Над бел-блакітным кветкавым бардзюрам узвышаецца дрэва з даўжэзным лацінскай назвай Cornus Controversa Variegata. А вакол - цуд-мікс: тут і блакітныя касачы, і марозаўстойлівыя герані, магнолія, клематис, незлічоная колькасць траў і кустоў. Насупраць дома - "жоўтая краіна". Тут пануюць магноліі цытрынавага колеру з лёгкім, паветраным назвай Butterflies, залацістая бузіна і канареечно-жоўтыя цюльпаны.

Асаблівая ў плане афармлення зона - сонечны гадзіннік. Ім стварылі выдатнае абрамленне. Падстава выклалі необтесанными камянямі, вакол пасадзілі белыя Бергене. Калі вы павернецца спіной да гадзін і спусціцеся ўніз па спадзістым схіле пагорка, то прыйдзеце да альтанцы, абвітую ружамі гатункі Crimson Shower, якія, праўда, квітнеюць толькі толькі вясной. Атачаюць альтанку ўжо знаёмыя нам жыхаркі гэтага саду - Бергене, толькі ў іншым колеры - пяшчотна-ружовым. У гэтай частцы парку ружавата-ліловыя адценні раслін суседнічаюць з пунсовымі, іх дапаўняе шэры колер лісцяных хмызнякоў.

Яшчэ адна садовая славутасць - каменны мост. Паабапал ад яго растуць цудоўныя магноліі. Побач з мостам калісьці быў сажалка. Яго часткова асушылі, ператварыўшы ў невялікае балотца, і пасадзілі тут самыя вільгацелюбівыя расліны: папараць, архідэі і прымулы.