кватэра агульнай плошчай 195 м2 Юлія Міхайлава, Аляксандр Куценко

перайсці галерэю

фота: Алег Парфёнаў

тэкст: спадзяюся мянтуз

архітэктар: Аляксандр Куценко, Юлія Міхайлава

будаўнік: Алег Кавалеўскі

тэкстыль: Алена Куракіна, Наталля Трубнікава

часопіс: N11 (78) 2003

Мода на Японію ў еўрапейскай архітэктуры - тэма адмысловая. Ўсходняя экзотыка плюс вытанчаны мінімалізм - вось чым берэт Японія рамантычна наладжанага еўрапейца. Сваю інтэрпрэтацыю японскай тэмы прадставілі архітэктары Юлія Міхайлава і Аляксандр Куценко Цікава, што зусім не захапленне Японіяй як такое з'явілася зыходным пунктам у стварэнні праекта. Заказчыкі спачатку нават не меркавалі, што іх будучыню жыллё атрымае гэтак экстравагантнае афармленне. У іх было толькі два абавязковых умовы. Па-першае, інтэр'ер кватэры павінен ствараць адчуванне спакою, надзейнасці, нейкага сузіральнага прымірэння. Па-другое, у аздабленні не павінна быць выкарыстана ніякіх штучных матэрыялаў, толькі натуральнае дрэва, натуральныя тканіны, кераміка, камень. Такія пажаданні навялі аўтараў праекта на думку аб Японіі, і заказчыкі, ацаніўшы любаты іншай эстэтыкі, падтрымалі гэтую ідэю. Планіровачная задача праекта складалася ў тым, каб, злучыўшы дзве кватэры ў адну, стварыць у адзінай прасторы парадную зону, ядром якой стала б гасцёўня, і прыватную, якая ўключае дзіцячую пакой і спальню бацькоў. Шырокая зыходная плошчу, не "перагружаная" капітальнымі сценамі, і невялікая колькасць зададзеных памяшканняў дазволілі вельмі паслядоўна і выразна рэалізаваць задуманае. Яснасць і логіка, уласцівыя планіровачныя рашэнні, характарызуюць і ўвесь інтэр'ер у цэлым. У ім пануе бездакорная геаметрыя праёмаў і нішаў, працяглых гарызанталяў, падвесных столяў і перагародак, расчерченным цёмнай сеткай квадратаў. Далікатнае прымяненне японскіх матываў ў аздабленні і дэкоры паведамляе ўсіх памяшканняў строгае стылёвае адзінства. "Ні мы, ні заказчыкі, - кажа Юлія Міхайлава, - не пераследавалі мэты пэўна ўзнавіць традыцыйны японскі інтэр'ер, жыццё у якім была б, мабыць, катаваннем для чалавека, які належыць нашай цывілізацыі. Хутчэй мы імкнуліся выкарыстоўваць элементы, якія ва ўяўленнях еўрапейца звязаны з Японіяй ... "Такімі знакамі-сімваламі, адсылаюць гледача да свайго этнічнаму правобразу, сталі нізкія масіўныя сталы з цёмнага дрэва, дэкаратыўныя нішы, выкладзеныя коркам і бамбукам, цыноўкі, рассоўныя перагародкі, раздзеленыя на квад аты. Сама каляровая гама - спалучэнне яркіх акцэнтаў чырвонага і цёмна-карычневага ў прадметах строя са светлым агульным тонам падлогі, столі і сцен - нараджае асацыяцыю з каляровай японскай гравюрай. Аўтары лічаць, што такі стыль з прымяненнем ўсходніх матываў і максімальным набліжэннем да прыродных матэрыялах вельмі перспектыўны для вялікіх гарадоў. У такой прасторы чалавек можа здабыць спакой і пачуццё раўнавагі, гэтак неабходныя ў нашай шалёнай жыцця ...Юлія Міхайлава: "З самага пачатку заказчыкам спадабалася наша ідэя - ўсходні стыль, адаптаваны да еўрапейскай асяроддзі. Ствараючы" японскі "інтэр'ер, мы працавалі спакойна, без мітусні, як таму вучыць ўсходняя мудрасць, і ўсё ішло сваёй чаргой. Нават працоўныя ў гэтай кватэры размаўлялі ціха. - вось што значыць магія Усходу ... "