ресторан "Антонио" (Москва) Антон Табакоў, Александр Адабашьян, Анастасия Чухрай Итальянские стили разных времен - от мужественного и лаконичного романского до рафинированного позднего Ренессанса - в интерьере ресторана "Антонио"

перайсці галерэю

фота: Яўген Лучын

тэкст: Марыя Крыгер

Аўтар ідэі: Антон Табакоў

Аўтар праекта: Аляксандр Адабаш'ян, Анастасія Чухрай

часопіс: На (58) 2002

Традыцыя - вялікая рэч. У наш час засталося не так шмат месцаў, якія могуць пахваліцца старажытнай радаводу. Рэстаран "Антоніо", які адкрыўся нядаўна ў Маскве на вуліцы 1905 гады, будынак 2а (насупраць Цэнтра міжнароднага гандлю), з поўным правам можа заявіць пра сябе як аб спадчынніку слаўнага гістарычнага мінулага. Дакладна вядома, што першая згадка пра дом сустракаецца ў Наўгародскім летапісе XII стагоддзя. Тут, на беразе Масква-ракі, знаходзілася сядзіба "Вялікая ежа" баярына Кучкі, які славіўся сваёй гасціннасцю і гасціннасцю. Некалькі пазней хату, якая стаяла на гэтым месцы, прадпрымальны купец Куроедов прымудрыўся прадаць тром цалкам розным пакупнікам, адным з якіх быў ураджэнец сонечнай Італіі. Дом пабачыў шмат забаўных персанажаў. Так, у канцы XIX стагоддзя тут пражывала зорка рускага нямога кіно Санцедарова, прозвішча якой пасля дала назву знакамітаму портвейну, а ў першыя гады савецкай улады чарговы заезджы італьянец сканструяваў на гэтым самым месцы вечны рухавік, спраўна які прапрацаваў некалькі гадоў ... Ці верыце? Няма. І правільна. Таму што ўся гэтая гісторыя - найчыстая містыфікацыя, выдумка ад першага да апошняга слова, прыдуманая вядомым сцэнарыстам і рэжысёрам Аляксандрам Адабашьяном. Аднак усё сказанае вышэй пра традыцыі - шчырая праўда. Бо містыфікацыя мела велізарную папулярнасць у творчай інтэлігенцыі ўжо ў пачатку ХХ стагоддзя. Чаго варта геніяльная паэтка Керубіні дэ Габриак - знакамітае тварэнне Максіміліяна Валошына! Прыемна ўсведамляць, што гэтая традыцыя падтрымліваецца сучаснай расійскай кінематаграфічнай элітай. Апошні праект даволі вядомага рэстаратара Антона Табакова - нагляднае таму пацвярджэнне. Усё астатняе ў "Антоніа" абсалютна сапраўднае: мэбля ад CAPPELLINI, BOFFI, посуда VILLEROY&BOCH, превосходная итальянская кухня. Интерьер ресторана - своеобразный (и совершенно сознательный) микс "итальянских" стилей разных времен: от "мужественного" и лаконичного романского до рафинированного позднего Ренессанса. Да и сама атмосфера вполне "ренессансная" - интерес к занимательным мелочам и диковинкам здесь возведен в культ. Любознательный посетитель "Антонио" может лицезреть вечный двигатель, так и не совершивший переворота в советской науке, полюбоваться на одну из знаменитых вилок, на которых состоялась дуэль между англичанином Фирсингом и русским подрядчиком Финогеевым, а заодно узнать истинное происхождение модного слова "пирсинг".