маскоўская кватэра плошчай 229 м2
перайсці галерэюфота: ZINO Разутдинов
тэкст: Марына Волкава
Аўтар праекта: Дзмітрый Быкаў
архітэктар: Кацярына Кандрацьева, Наталля Юдзіна, Ірына Алябьева
Сталярныя вырабы: Фёдар Галимуллин
часопіс: Гранты (118) 2007
архітэктар
"У дадзеным выпадку пры праектаванні гаворка ішла пра тое, каб зрабіць лаканічнае па сродках выражэння прастору, - каментуе Зміцер. - Галоўная адметная асаблівасць гэтай жылой плошчы - анфіладная сістэма арганізацыі некалькіх памяшканняў, а менавіта пярэднім пакоі, кухні, сталовай-гасцінай і кіназалы. Яны злучаныя адзін з адным, адно праглядаецца з іншага ". Анфілада - гэта заўсёды выйгрышна. Калі вы ўваходзіце ў такую кватэру, перад вамі адкрываецца захапляльная перспектыва некалькіх памяшканняў, размешчаных паслядоўна, якія пераходзяць адно ў іншае. Да таго ж анфілада - гэта залог прастору. Нават калі прасторы самі па сабе невялікія, падобная сістэма арганізацыі створыць адчуванне бясконцасці руху. "Усё гэта трэба было вылучыць і падкрэсліць, - распавядае
"Падтрымаць прыём з рамамі мы вырашылі ў своеасаблівай кампазіцыі падлог - гэта яшчэ адна асаблівасць нашага праекта, - працягвае Зміцер. - Крысы тут двух тыпаў. У пярэднім пакоі і кухні гэта белы керамогранит. У астатніх памяшканнях анфілады - цёмны дуб. Малюнак і керамогранитных, і дубовых падлог аднолькавы, таму пераход паміж імі практычна не чытаецца ". Так атрымліваецца "касмічны", як у планетарыі, эфект перацякання аднаго прасторы ў іншае па прынцыпе своеасаблівага кругазвароту - светлае, цёмны, зноў светлае, зноў цёмны ... Менавіта такі прынцып быў пакладзены ў аснову гэтага праекта. Яго прытрымліваліся і пры падборы мэблі. "Тут даволі актыўны ўдзел прымаў заказчык", - распавядае Зміцер. Да таго ж мэбля ў многіх памяшканнях, напрыклад у дзіцячым пакоі і пярэднім пакоі, зробленая па эскізах архітэктараў. Не кажучы ўжо пра шматлікіх паліцах, якія замацаваны на рамах. Дзякуючы гэтым шматфункцыянальным канструкцый можна абыйсціся і без загрувашчваюць прастору шаф, стэлажоў, бібліятэк. Размова пра стыль у дадзеным выпадку можа здацца ў нейкай ступені бессэнсоўным - настолькі ўсё становіцца відавочным ужо пры першым поглядзе на кватэру. "Калі хочаце, гэта проста мінімалізм", - каментуе аўтар праекта. Чыстыя формы, простыя, але вельмі выразныя спалучэння - усё гэта прымушае ўспомніць прасторавыя і пластычныя эксперыменты 20-30-х гадоў XX стагоддзя. Сапраўды, гэтая архітэктура хутчэй адтуль.