маскоўская кватэра агульнай плошчай 150 м2 Аляксей Абавязкаў, Яўген Чурканов

перайсці галерэю

тэкст: Наталля Казакова

фота: Карэн Манько

архітэктар: Аляксей Абавязкаў, Яўген Чурканов

часопіс: Na (Taq) 2003

Пераводзячы ўсім вядомую фразу, вельмі пацёртую ад частаты ўжывання, што архітэктура - гэта застылая музыка, у іншае сэнсавае вымярэнне, рызыкнем даць адзінае вызначэнне новай працы Аляксея пазыковая і Яўгена Чурканова: архітэктура - гэта якая гучыць музыка. Падобная інтэрпрэтацыя мае важкае падстава. Бо своеасаблівым штуршком да ўзнікнення творчай ідэі стала музыка вядомага сучаснага джазісты Яна Гарбарика, і ў прыватнасці - "Скандынаўскія сагі". Джаз - музычны стыль, які ўзнік у асяроддзі чорнага насельніцтва Новага Арлеана на поўдні Паўночнай Амерыкі, - ужо даўно стаў здабыткам эстэцтва чалавецтва насуперак усім законам выразнай грамадскай іерархіі. У маскоўскім інтэр'еры музычная імправізацыя ўвасобілася ў геаметрычна выразным дзяленні прасторы, стварыўшы своеасаблівую архітэктурную варыяцыю на тэму. А эклектыка ў дадзеным выпадку паслужыла пацвярджэннем ідэі пераемнасці ў сферы самых розных мастацтваў. Занаванне прасторы ў новай працы архітэктараў ненадакучліва, але праведзена выразна. Ясна акрэсліваецца кухня, аддзеленая ад сталовай і гасцінай шырмай, якая і стала пэўным кантрапунктам ў архітэктурных сінкопы. Яна зроблена са шкла і нагадвае вітраж з мудрагелістымі рознакаляровымі лініямі, якія выказваюць галоўную і пабочныя музычныя тэмы. Вітраж прыкоўвае да сябе ўвагу і інтрыгуе таямніцай, што ж хаваецца за матавым блакітнавата-шэрым шклом. Здаецца, што за ім нешта іншае, чым самае празаічны месца ў кватэры. Але што? У адпаведнасці з ідэяй кухня вытрыманая ў адзінай мэблевай танальнасці - проста шафы, у якіх хаваецца бытавая начынне. І іх на першы погляд не адрозніць ад звычайнай мэблі. Ўвагнутыя калоны і падвесная столь падкрэсліваюць пераход са сталовай у гасціную. Дзякуючы гэтым элементам ўзнікае адчуванне канцэнтрацыі, нейкай "ідэйнай засяроджанасці" менавіта ў дадзенай часткі прасторы. Акцэнт зроблены з дапамогай архітэктурнага рашэння. А тэма яшчэ больш узмацняецца за кошт гульні святла. Фактычна ў кватэры няма свяцілень, яны схаваныя ў нішах на столі. Святло падае з розных бакоў, люмінесцэнтныя лямпачкі размешчаны па ўсім перыметры потолочного карніза. Шторы, да пояса з столі і да падлогі і якія зачыняюць не толькі акно, але і ўсю сцяну, візуальна павялічваюць шырыню прасторы. Гэта дадае адчуванне паветра і прастору. Лаканічнасць і абуральна вытанчаная прастата пацьвярджаюцца адзінай каляровай гамай. Халодны шэры, які даходзіць да сталёвага, а пры вызначаным асвятленні да блакітнага, нараджае асацыяцыю з цішынёй спакойнай воднай роўнядзі і спрыяе супакаенню і псіхалагічнаму камфорту. Разам з тым геаметрычная пэўнасць (ўвагнутыя калоны, дугападобны столь ў спальні і г.д.), роўна як і матэрыялы (шкло, лёгкія металічныя канструкцыі, скура), супрацьпастаўляюць "спакойным" эмоцыям рацыянальнасць і жорсткую, характэрную ўпэўненасць у сабе. Гармонія - катэгорыя вельмі адносная ў наш час і дасягаецца часам самымі непадыходнымі адзін аднаму рэчамі. А мінімалізм, як пераважны стыль у гэтай працы, зноў звяртаецца ў чым крануць рэальнасць - падобна гульні ці то ў музыцы, ці то ў архітэктуры.Яўген Чурканов: "У жылога асяроддзя павінен быць вобраз, падтэкст. У формотворчество мяне прыцягвае сюжэт. З прасторай павінен завязацца не проста нейкі дыялог, а дыялог, калі можна так выказацца, прадметны. Нямая асяроддзе павінна ажыць," загаварыць "... мовай музыкі і паэзіі . На мой погляд, джаз і архітэктура - гэта блізкія па сутнасці светапогляду, ім уласцівы адзін прынцып мыслення. Менавіта таму імправізацыя і стала лейтматывам працы. Так адчуваю ... "