Калі праца па афармленні кватэры завершана, гаспадары часта дзівяцца: той жа метраж, тыя ж вокны і пакоі, але кватэра выглядае цалкам іншы. Часам не толькі прастора, але і лад жыцця мяняюць нязначныя на першы погляд дэталі. У дадзеным выпадку ў уладальнікаў было толькі адно пажаданне: каб новае афармленне перагуквалася з ар нуво. У астатнім архітэктарам прадастаўлялася свабода.

Многіе ідеі вознікалі у ніх уже по ходу работы. Интерьер, задуманный в стіле ар нуво, стал бліже к эклектіке. В новом проекте Таццяны Гудкова і Вольгі Фамінова прісутствует тонкое знаніе эпохі начала XX века: здесь есть не только элементы обстановкі в упомянутом стіле, но і отрісованные самімі архітекторамі орнаменты, віды отделок і реплікі із стіля мадэрн. Але ў гэтым жа самым інтэр'еры можна знайсці прывезеныя гаспадарамі з вандровак ўсходнія камоды, статуэткі, карціны. Усе гэтыя экзатычныя прадметы выдатна ўжываюцца з сучаснай лаканічнай мэбляй і выглядаюць пры гэтым нават больш эфектна.

В большом доме с просторнымі заламі деталі не столь заметны. Небольшое же помещеніе может оказаться находкой для архітектора, ібо каждый элемент оформленія будет на віду, будет замечен і оценен по достоінству. По словам Татьяны, площадь стандартной і не очень большой квартіры стала в ітоге как будто больше. Такой эффект создается благодаря тому, что некоторые часті комнат спеціально выгорожены, чтобы обустроіть в ніх новые помещенія. Так, напрімер, із одной комнаты получаются две. Как в фільме-сказке про волшебный шкаф, в конце детской появілась волшебная комната-кровать с маскірующім ее пологом цвета олівок. С помощью такого же зонірованія в бывшей гостіной развернулась целая анфілада: Гасцёўня - кабінет - бібліятэка. У бібліятэцы быў зроблены невялікі подыум, і акно-вітраж аказалася нараўне з падлогай. У калідоры прыдумалі акно-вітрыну паміж двума раней ізаляванымі пакоямі, якое спалучыла два розныя прасторы. Архітэктары з лёгкасцю і наглядна паказалі, што ў афармленні абстаноўкі, як ні парадаксальна, важней за ўсё дробязі і нюансы.