Прытулак бадлівай козы

рэстаран «Прытулак Бадлівай козы" Гала Філатава, Улад Ісаеў, Фрол Фралоў "Казіная" тэма ў інтэр'еры пецярбургскага клуба «Прытулак Бадлівай козы"

перайсці галерэю

фота: Дзяніс Щигловский, Аляксей Бабаеў

тэкст: надзея Серебрякова

Аўтар праекта: Улад Ісаеў, Гала Філатава, Фрол Фралоў

часопіс: N5 (50) 2001

Усё і пачалося з інтрыгуючае назвы: «Прытулак Бадлівай казы" (Санкт-Пецярбург, Загарадны праспект, д. 6). "Казіная" тэма чырвонай ніткай праходзіць у інтэр'еры абодвух залаў. Яшчэ ў гардэробе, над якім горда лунае шыльда "сэканд-хэнд", наведвальнікам замест звычайных нумаркі выдаюць маленькіх гліняных казлянят. А ў двух метрах ад гардэроба красуецца сапраўднае скарб - драўляная каза, сабраная з мноства шасцярэнек, самавара, склянак з мукой, вядзерца з фасоллю, трубаправода (імітуе казіную сістэму стрававання) і бог ведае з чаго яшчэ. Цэнтральнае месца ў першай зале (вырашаным ў выглядзе млына) займае стол-жарон. Вакол яго, нібы мяшкі са збожжам, размясцілася зграйка крэслаў у маляўнічых чахлах. Шэраг дашчаных сталоў, што стаяць уздоўж акна, асвятляюць арыгінальныя свяцільні, якія нагадваюць казінае вымя. Але і на гэтым тэма не вычэрпваецца. У другой зале яна нечаканым чынам узнікае ў выглядзе "Ваўка і семярых казлянят" - так-так, той самай казкі. На сценах цалкам прайграны тэкст гэтай сумнай гісторыі, і калі хто прызабыў, то, перамяшчаючыся ад аднаго століка, можа аднавіць яе ў памяці. Яшчэ адна разыначка інтэр'еру - ачаг, які цудоўным чынам узнікае ў метровай тоўшчы сцяны, якая падзяляе залы. На самай справе яна падзяляе не два памяшканні, а два дамы (уласна кажучы, капітальных сцен тут - дзве). І цяпер доўгімі зімовымі, кароткімі вясновымі, і зусім ужо малюсенькімі летнімі вечарамі тут заўсёды можна будзе пасядзець у жывога агню.

LEAVE ANSWER