класічны асабняк (1300 м2) у Падмаскоўі Алег Рэзнікаў
перайсці галерэюфота: Зинон Разутдинов, Міхаіл Сцяпанаў
тэкст: Даніла Гуляеў
стыліст: Юлія Клочкова
архітэктар: Алег Рэзнікаў, Николай Авдеев, Наталья Муравьёва
мазаіка: Вольга Цвяткова
Работы па металу: Ігар Стуров
тэкстыль: Галіна Пятрова
часопіс: N6 (106) 2006
Як ні дзіўна, менавіта гарадскімі асабнякамі з тых часоў і натхняўся аўтар пры будаўніцтве загараднага хаты - не сядзібы, ня палаца, а менавіта утульнага двухпавярховага асабняка з флігелем. Нічога асабліва дзіўнага тут няма, калі ўлічыць, што ў нашы дні некаторыя маскоўскія прыгарады эстэтыкай нагадваюць патрыярхальную двух-трохпавярховую Маскву двухсотгадовай даўнасці.
Класічны асабняк абавязкова быў з пад'ездам, не ў цяперашнім сэнсе слова, а ў літаральным - куды пад'язджалі на павозках. Так і тут для пад'езда служыць ўнутраны брукаваны дворык з усёй прыкладаецца эстэтыкай - парадным уваходам, калонамі, балконам, ліхтарамі. Дом нібы сам сустракае гаспадароў і гасцей у гэтым дворыку з лёгкай душэўнай цырымонію. Тое, што звычайна называюць класікай, тут, хутчэй, можна назваць традыцыйнасцю - усё прыкладна як 200 гадоў таму, але нават не з нейкай асаблівай любові да даўніны або пампезнасці, а проста таму, што ўсё ж такі вельмі ўжо прыгожа і ўтульна ў даўнія часы ўсе ўладкоўвацца. Дык чаму б не вярнуцца да правераных фарматам.
Асабняк так называецца не толькі таму, што асабняком стаіць, але і таму, што ўсё ў ім нетыпавое, асаблівае. Гэта было адным з пажаданняў заказчыка - класічны інтэр'ер без пафасу, але з індывідуальнымі дэталямі, якіх больш нідзе не сустрэнеш. Таму каміны, парэнчы, люстры выраблены па аўтарскіх эскізах ў майстэрнях, тут ужо сапраўды ніякіх паўтораў быць не можа. І падбор мэблі вельмі індывідуальны. Тое, што ў модзе называецца total look, калі усё, што ад аднаго вытворцы і з адной калекцыі, тут знарок пазбягаць, таму мэбля замаўлялася розная, цікава якая спалучаецца, каб у гэтых спалучэннях таксама выяўлялася асаблівасць дома. Хоць эклектыка і рэзкія кантрасты таксама былі непажаданыя. Вось без іх і абышліся. Планіроўка дома выбудаваная па класічных прынцыпам, але з цалкам сучаснай логікай. Прасторны хол з круглай лесвіцай з аднаго боку вядзе ў гасціную і ў двусветную сталовую, від на якую адкрываецца і з лесвічнага пралёта. Тут жа, на першым паверсе, размешчаны кабінет, другая гасцёўня і басейн. На другім - гаспадарская і дзіцячыя спальні. У мансардзе зрабілі зону адпачынку з більярднай і барам, а таксама спальні для гасцей.
Традыцыйны зноў-такі прыём - кожнае памяшканне афармляць у сваёй каляровай гаме, так, каб у кожнага пакоя была ярка выяўленая колеравая індывідуальнасць. Пераходы колеру ў інтэр'еры ствараюць павабныя ўнутраныя перспектывы: з залацістага хола адкрываецца від на ружовую гасціную, а там праз праём віднеецца блакітная сталовая ... Ды плюс яшчэ зеляніна парка за вокнамі - жыццё ў такім асабняку складваецца ўжо не ў рэжыме чаргавання белых і чорных палос, а цалкам сабе радасная.