Навагодняя казка ў 'о'шалей'

забаўляльны комплекс "О'Шалей" М. Сахтарьек, В. Тараскина, Б. Бланк, Е. Смірнова, А. Плахаў Тэма Сярэднявечнай Еўропы ў афармленні забаўляльнага комплексу "О'Шалей"

перайсці галерэю

фота: Яўген Лучын, Аляксандр Яфрэмаў, Аляксей Васільеў

тэкст: надзея Серебрякова

архітэктар: Мурат Сахтарьек, Кацярына Смірнова, Валянціна Тараскина

дызайнер: Аляксандр Плахаў

мастак: Барыс Бланк

часопіс: N1 (46) 2001

Можна толькі пазайздросціць багацця інтэр'еру забаўляльнага комплексу "О'Шалей". Яго велізарная плошча ўключае ў сябе некалькі памяшканняў рознага прызначэння. Значную яе частку займаюць тэнісны корт і боўлінг, дызайн якіх вельмі сучасны і істотна адрозніваецца ад афарміцельскіх канцэпцыі комплексу ў цэлым. Таму мы не станем надаваць ім асаблівай увагі, а пагаворым аб трох асноўных памяшканнях, падпарадкаваных адной тэме - Сярэднявечча ў Еўропе. Адразу варта адзначыць, што тут сабраны і дзіўна спалучаюцца паміж сабой як антыкварныя прадметы, мэбля, так і новодел, адрозніць якія часам вельмі цяжка. Менавіта гэта і робіць інтэр'ер рэстарана гэтак багатым па дэкору. Асноўны залу рэстарана - імітацыя гарадской плошчы. Нас атачаюць "фасады" дамоў з вежамі, гаўбцамі і акенцамі, а фрэскі на сцяне - вулачкі, "якія ўводзяць" наведвальнікаў удалячынь, да зорнага неба. Каларыт даўніны тут фарміруецца за кошт разнастайнасці элементаў інтэр'ера: кованые ліхтары і ліхтарыкі, падсвечнікі, дзе-нідзе - фрагменты барэльефаў, роспіс, імітацыя старажытнай каменнай мура сцен, скрозь якую прабіваюцца трава і галіны раслін. Уся прастора агляднай з любой кропкі, наведвальнікі не ізаляваны адзін ад аднаго і маюць магчымасць свабодна мець зносіны, знаёміцца, праводзіць шумныя святы. Для ўрачыстых вечароў у больш цесным коле існуе VIP-залу рэстарана. Гэта амаль каралеўскія пакоі. Тут знайшлі сваё месца антыкварная мэбля, старадаўнія прадметы - карціны, падсвечнікі, люстры, разьбяныя крэслы XVI стагоддзя. Сцены памяшкання майстэрску аздобленыя дрэвам і імітацыяй каменя. Вітраж вялізнага акна, выкананы расійскімі майстрамі, дадае жвавасці і урачыстасці ў трохі суровую дзякуючы каляроваму рашэнню атмасферу залы, падтрымлівае яе і люстра, якую складана адрозніць ад старадаўняй. Пасля цудоўнай трапезы (яна сапраўды такая дзякуючы таленту кулінараў) госці могуць працягнуць вечар у більярднай пакоі. Да яе вядзе шырокая мармуровая лесвіца, дзе зноў-такі імітацыі гуляюць важную ролю. Каменныя сцены, з якіх "выбіваюцца" ліяны, барэльефы выклікаюць асацыяцыю з Сярэднявечча, а рыцарскія даспехі ўжо адкрыта апавядаюць пра яго. Такім чынам, більярд. Першае, што кідаецца ў вочы, - каласальная праца мастакоў-столяраў, цесляроў і скульптараў. Мэбля, пераважна новодел, выканана з найвышэйшым прафесіяналізмам. Вастрыню ў дэкор прыўносіць тая частка столі, дзе скрозь шчыліны прагледжваюць рэальнае неба і драўляныя бэлькі, затым дранка, а далей - адтынкаваныя пласт. У цэлым гэта памяшканне грунтоўна, жыццесцвярджальна, па-мужчынску сурова - чаго вартыя велізарныя каменныя шары, прывязаныя да сьветача над більярдавым сталом, - але не выключае і вытанчанасці некаторых элементаў. Увесь комплекс - гэта казачны гарадок, які жыве па сваіх законах, мае сваю плынь часу, і трапляючы ў яго, вы раствараюцца ў лагоднай атмасферы і міжволі падпарадкоўваецеся яго правілах. А за сузіраннем велізарнай разнастайнасці разнастайных дэталяў пра час забываеце зусім.

LEAVE ANSWER