Филипп Юшин: «Этот проект—пример синтеза идей мастеров прошлого и современного подхода к проектированию жилого пространства. Стилистика интерьера навеяна просмотром книги Purcell&Elmslie и работами Чарльза Макинтоша, который, судя по всему, также интересовался творчеством этих двух замечательных американских архитекторов, работавших в конце XIX—начале XX века. Интерьеры Power House с витражными стёклами, построенные Джорджем Элмсли и Уильямом Пёрселлом, стали источниками идей для декора и цветовой гаммы квартиры»

Пры працы над праектам галоўная задача ў архітэктара заўсёды адна-стварыць камфортнае, функцыянальнае і сяброўская чалавеку жыллё. Іншая справа, у якую стылістычную танальнасць сыходзіць. У гэтым праекце ў заказчыкаў было пажаданне зрабіць нешта на тэму мадэрна. Аўтары праекта Філіп Юшин і Ніна Пруднікава палічылі, што класічны ар-нуво-шаблонна і нецікава. Акрамя таго, прастора не дазваляла ў поўнай меры яго прайграць. Мастацкай асновай праекта стала пераасэнсаванне спадчыны вядомых прадстаўнікоў амерыканскай «школы прэрый»: Джорджа Элмсли і Ўільяма Пёрселла, а таксама выбітнага Чарльза Макінтоша, працы якіх глядзяцца даволі актуальна і па гэты дзень.

«Сярод прадстаўнікоў стылю мадэрн Макінтош варта асабняком, -замечает Філіп Юшин.-Яго непаўторны стыль адрозніваюць прастата ліній, геаметрызмам і функцыянальнасць. У сваю чаргу, архітэктура Элмсли і Пёрселла была вельмі прагрэсіўнай і наватарскай для свайго часу. Вывучаючы іх творчасць, мы звярнулі ўвагу, што нават цяпер гэтыя праекты не выглядаюць старамодна. Адаптаваўшы некаторыя ідэі, іх можна з поспехам прымяніць у сучасным інтэр'еры. Так, пры афармленні сцен мы выкарыстоўвалі драўляныя рэйкі-характэрны для Макінтоша прыём, праўда больш спрошчаны, без традыцыйнага расліннага арнаменту, а з'яўленне вітражных шыбаў-даніну павагі амерыканскаму дуэту ».

Спецыфіка прасторы аказала моцны ўплыў на планіровачнае рашэнне. Доўгую, выцягнутую, з невялікай глыбінёй кватэру аўтары праекта падзялілі на некалькі функцыянальных зон, выбудаваўшы асноўныя памяшкання ўздоўж лініі панарамных вокнаў адзін за адным. Балкон, які ідзе ўздоўж усёй кватэры, ашкліць і ператварылі ў зручную тэрасу. Парадныя памяшканні далучыліся да самай шырокай часткі тэрасы, на якой уладкавалі зону адпачынку. Сюды можна трапіць і з сталовай, і з малой сталовай для сямейных абедаў, размешчанай побач з кухняй. Спальню гаспадароў архітэктары размясцілі ў супрацьлеглым канцы, дзе прастора дазваляла арганізаваць ванную пакой і гардеробную адзіным блокам. Які з'явіўся ў выніку перапланіроўкі калідор звязаў усе часткі кватэры. Ён, на жаль, вымушаная мера, рэзюмуе Ніна Пруднікава. Толькі так было магчыма сфармаваць вузкі выцягнуты аб'ём.