Грамадскі савет

Пасяджэнне Грамадскага савета Прэміі

перайсці галерэю

Тэкст і фота: Аляксей Ярмілаў

часопіс: Na (113) 2007

9 лістапада па круглым сталом, накрытым у рэстаране "Настальжы" (Чыстапрудным б-р, д. 12а), члены Грамадскага савета чынілі лёсу намінантаў "Архітэктурнай прэміі" 2006 года. Імя пераможцы па версіі медыйных асоб было абвешчана 23 лістапада на ўрачыстай цырымоніі ўручэння прэмій

Ігар Шашкоў, Галоўны архітэктар кампаніі "Пестово": - Я выбіраў праекты з пункту гледжання адпаведнасці ідэі, закладзенай у інтэр'еры, яе канчатковай рэалізацыі. Таму на першым месцы апынуўся праект радыёстанцыі Next, у якім выкарыстоўваецца ўсяго адзін прыём - дынамічная хваля, адначасова сімвалізуе радыёхвалю і воплескі эмоцый. На другое месца я паставіў праект Аляксандра Тучкова і Дзмітрыя Шарапава. У іх кватэры ёсць эмацыйны прарыў, эпатаж, рамантызм і элементы брутальнага дызайну, чорныя столі напрыклад. Увагі таксама заслугоўвае манахромны інтэр'ер рэстарана Bocconcino. Гэта філігранна выкананая праца.

Айдан Салахова, галеріст, художнік: - Я звярнула ўвагу на кватэру Алексея Розенберга, Непадобны, у адрозненне ад большасці праектаў, на мэблевы шоу-рум. архітэктар Усевалад Чаўнакоў прапанаваў гарманічнае рашэнне жылога дома ў Падмаскоўі. А з пункту гледжання галерыст мне здаецца, архітэктары не ўлічваюць, што з часам уладальнікі могуць звярнуцца да калекцыянавання твораў мастацтва. Месца для карцін знайшлося толькі на швейнай фабрыцы "Масква".

Ігар Бухары, рэстаратар: - Как ресторатор, я смотрю на представленные проекты, мысленно расставляю стулья і рассажіваю посетітелей. Во мне срабатывает внутренній камертон, который говоріт, комфортно там будет людям ілі нет. С этой точкі зренія мне понравілась квартіра петербургского архітектора Сяргея Ерофеева, а также рестораны I Fiori Леаніда Зайцава і «Ліга Тат» Яўгена Кацнельсона.

Святлана Хоркіна, алімпійская чэмпіёнка па спартыўнай гімнастыцы: - Чырвоны - мой любімы колер. Магчыма, таму я аддала перавагу "французскай" кватэры па праекце Сяргея Ерофеева. У ёй стаіць раскошная ложак з чырвоным балдахінам, а столі ўпрыгожвае вытанчаная размалёўка. Гэта проста шэдэўр.

Павел Каплевіч, мастак-афарміцель: - Я зрабіў выбар грамадзяніна, прагаласаваўшы за праект маскоўскай швейнай фабрыкі. Ён выгодна адрозніваецца ад іншых нейкай самабытнасцю, якую хацелася б часцей сустракаць у навакольнага жыцця. Фабрыка цешыць вока. Шкада, што мы не бачым усяго гэтага. Мне здаецца, што людзі, якія тут працуюць, павінны быць удзячныя архітэктарам, справіліся з такім вялізным прасторай - 8200 кв. метраў.

Аксана Ярмольнік, мастак, мадэльер, дызайнер: - Среді множества культмассовых проектов особенно выделяются квартіра Алексея Розенберга і швейная фабрыка "Масква". Першая не падобная ні на што. Гэта кватэра мудрага, дасведчанага чалавека, пражыў прыгожае жыццё. У ёй выкарыстоўваюцца багатыя тэкстуры, высакароднае дрэва, прыглушаныя тоны. Так мог бы жыць Аксёнаў ў эміграцыі. У другім праекце, бездакорным з пункту гледжання часу і стылю, шмат дасціпных рашэнняў, нетыповых для грамадскіх будынкаў: у сталовай вісіць "Купанне чырвонага каня", а ў вестыбюлі - гадзіны, якія паказваюць час ня Нью-Ёрка ці Токіо, а Іркуцка, Краснаярска і Хабараўска.

LEAVE ANSWER