Аб працы над праектам Яна Робертс распавядае ў інтэрв'ю часопісу SALON-interior.

SALON: Як нарадзіўся гэты аб'ект? Якія задачы перад Вамі паставілі заказчыкі? -Хозяева-маладая пара, якая вядзе актыўны лад жыцця. Яны абодва працуюць, шмат вандруюць па свеце, цікавяцца культурай розных краін, збіраюць сучаснае мастацтва. Ён аддае перавагу стрыманасць і камфорт, яна закаханая ў нестандартныя спалучэння колеру і формы. Асноўнай задачай было стварыць унікальны інтэр'ер з атмасферай спакою і неброской раскошы, які адлюстроўвае іх стыль жыцця. Я прапанавала ўзяць за аснову прыглушаныя адценні шэра-блакітнага неба (як адлюстраванне натуры гаспадара) і разбавіць іх яркімі акцэнтамі і нестандартнымі спалучэннямі ў тэкстылі (як адлюстраванне характару гаспадыні). Гэтая ідэя ім адразу спадабалася, і яны далі мне вялікую свабоду ў манеры яе рэалізацыі, за што я ім вельмі ўдзячная. Шмат у чым маім натхненнем былі прадметы мастацтва з калекцыі заказчыкаў і так званыя objet de curiosité, прывезеныя з усяго свету. Сучаснага заказчыка вельмі складана ўтрымаць у нейкім адным канкрэтным стылі. Ён хоча і антыкварыят, і этніку, і мэбля ар-дэко, і ультрасучаснае мастацтва. Таму свой стыль працы я б назвала «інтэлектуальны калекцыянер». Ад дэкаратара тут патрабуюцца смеласць і мастацтва ў выбары спалучэнняў і прапорцый.

S: Як планіроўка дома паўплывала на мастацкія рашэнні? -Дом першапачаткова быў даволі ўдала спраектаваны, плюс у гаспадароў была задача як мага хутчэй заехаць. Таму прынялі рашэнне кардынальна нічога не мяняць. Я прапанавала усе грамадскія зоны размясціць на першым паверсе, а прыватныя-на другім. Сістэмы захоўвання і гаспадарчыя памяшканні «сышлі» у цокаль. На першым паверсе атрымалася невялікая анфілада: сталовая, гасцёўня, бібліятэка. Мне хацелася, каб інтэр'ер кожнага памяшкання адлюстроўваў настрой яго функцыяналу: вытрыманая гасцёўня, медытатыўны бібліятэка, выразная сталовая, пачуццёвая спальня. Я задумала нейкі маршрут, прасоўваючыся па якім бачыш нарошчванне колеру і інтэнсіўнасці дэкору. Ўваходная зона і хол выфарбаваныя ў колер піцерскага неба (Пецярбург-родны горад гаспадыні). Адна са сцен выдзелена колерам-гэта шпалеры ZOFFANY, падобныя на цёмна-сінія металічныя пласціны. Такая сцяна была спецыяльна створана мною для буйной фотаработы Яна Біна «Тыбецкі камерсант». Мы з заказчыкамі купілі яе ў Парыжы. У гасцінай-мяккія адценні, мяккія фактуры. Плошчу памяшкання-56 квадратных метраў, і маёй задачай было запоўніць яе функцыянальнымі прадметамі, пры гэтым захаваўшы лёгкость. У пакоі шмат святла дзякуючы тром панарамным вокнаў. На сценах-шпалеры, якія імітуюць дзікі шоўк, і сіметрычныя пано з натуральнага бавоўны з устаўкамі з бамбука і металічнай ніткі. У мяккай зоне-камфартабельны канапа з кашміровыя падушкамі і аксамітныя крэслы. Сталовая працягвае тэму блакітнага неба, але ўжо ў больш насычаным адценьні. На сцяне-пано з шкляных шпалер пад скуру пахілу. Сучасныя прадметы дызайну я развяла экзатычнымі знаходкамі.

Поўны тэкст чытайце ў папяровай ці электроннай версіі часопіса.