Этот живой, непринужденный интерьер с Віктарыянскіи обоями и с гравюрами по мотивам картин Фрагонара объединяет две интерьерные традиции - английскую и французскую
Бываюць інтэр'еры, якія з'яўляюцца не дзякуючы, а насуперак. Напрыклад, інтэр'ер гэтай кватэры ў Кіеве вельмі далёка сышоў ад нейкай «нулявой адзнакі», з якой пачыналася абмеркаванне стылю будучага інтэр'еру, а менавіта ад стылю лофт. Сёння гэтая кватэра, поўная вычварных антыкварных штучак, з класічнай мэбляй, якую толькі спецыяліст адрозніць ад антыкварнай, і Віктарыянскіи шпалерамі, па духу абсалютна супрацьлеглая Лофт - адкрытай прасторы з канструктывісцкага «індустрыяльнымі» дэталямі. Адзінае, што нясе на сабе адбітак ідэі лофта, - сучаснае планіровачнае рашэнне параднай зоны: прастора гасцінай-сталовай-кухні вырашана як адкрытае.
«Планоўка гэтага інтэр'еру - прадуманая, камфортная, - распавядае аўтар праекта архітэктар Таццяна Дзмітрэнка. - Цэнтральны хол нанізаць на вось, якая служыць «водападзелам» паміж прыватнымі і параднымі памяшканнямі. А прыватныя, у сваю чаргу, дзеляцца на дзве адасобленыя часткі: першая ўключае ў сябе дзве дзіцячыя спальні са сваёй ваннай пакоем і гардеробной, другая - спальню бацькоў, ванную, гардеробную ».
Сучасная планіроўка не ўваходзіць у супярэчнасць з Віктарыянскі дэкорам. Бо ніхто і не ставіў задачу стварыць дакладную стылізацыю, проста патрэбна была ўтульная, абжытая кватэра - тое, што называюць інтэр'ерам з гісторыяй. Так, тут ёсць шпалеры з Віктарыянскіи ружамі, сценавыя панэлі з арэха, скураныя канапы і столікі ў неакласічным стылі, такім любімым пакаленнямі ангельцаў, але ёсць і гравюры з карцін Фрагонар, і французскія антыкварныя гадзіны, і малюнкі ў батанічным стылі (якія ў XVIII стагоддзі ўвайшлі ў моду ва ўсёй Еўропе, але сёння асацыююцца ў большай меры са стылем Праванс). Ёсць уражанне эклектычнай інтэр'еру; яго падтрымлівае і раскошная барочная кансоль у холе. Але эклектычна гэтая лёгкая, прыемная, ненадакучлівая - у рамках зададзенай інтэр'ернай гісторыі пра еўрапейскі доме, у якім жылі некалькі пакаленняў адной сям'і. Такі інтэр'ер размяшчае да таго, каб актыўна абжываць яго, ствараючы ўжо сваю, індывідуальную інтэр'ерную гісторыю.
Таццяна Дзмітрэнка: «Мы хацелі зрабіць інтэр'ер з гісторыяй, стварыць ілюзію таго, што тут жылі пакалення адной сям'і. За аснову мы ўзялі віктарыянскі стыль».Віталь Дорахаў: «Сучасная мэбля ў класічных стылях спалучаецца тут з антыкварнымі аксэсуарамі, а разам яны ствараюць адчуванне абжытага, утульнага дома».